als een biljartlaken, Les Landes
(Bourriot Bergonce -) Gailleres, 16 april, 22 hr, 14 ºC, 32 km, Totaal: 1444 km
Sinds twee dagen lopen we in het departement Les Landes, de streek beneden Gironde waarin Bordeaux ligt. Tot heden is het lopen door Les Landes een feest der herkenning. De wegen zijn zo vlak als een pas gemaaid Gronings grasveld, zo recht als de wegen in Oldambt, af en toe schiet een ree over de weg, elke dag regen en wat de pot hier schaft is goed binnen te houden.
lopen over een voormalige spoorlijn in Les Landes
In deze omgeving gaat de blik op oneindig en loop je uren in constant tempo naar het zuiden. Bij elke stap een repeterende symfonie van knarsen, piepen en tikken van sluitingen, kledingstukken en wandelstokken. Een equivalent van het Omni Mani Padme Hum dat boeddhisten honderden keren per dag prevelen terwijl ze hun gebedsmolen draaien. En door de eentonigheid van het landschap en de meditatieve Kling-Klang-Musik dwalen je gedachten af, ben je een vakantie in Vuurland aan het uitstippelen, denk je aan het boek van Joris Luyendijk en concludeer je dat de bancaire wereld niet amoreel is – zoals Luijendijk herhaaldelijk betoogt – maar wel degelijk op veel vlakken immoreel handelt, over de Erdogan-rel in Duitsland (een bevriend staatshoofd???) en de vele paralellen hiervan met Theo van Gogh, welke boeken ik nog bij Godert Walter ga bestellen, een pied-à-terre in Vézelay (toch maar niet), een spaghetti al limone recept uit Die Zeit, de opzet van een nieuw stukje in de stijl van Jacques-et-son-Maitre (Diderot) over een actuele kwestie en dat niet Griekenland, Ierland of Portugal maar een toekomstig economisch debacle in Frankrijk het grootste gevaar voor de Euro is, dit land is echt heel erg ziek.
Totdat je bij een volgend dorpje bent aangekomen, of een bar ziet of je de herberg hebt bereikt waar we zullen slapen.
En overigens moeten we nog maar 150 kilometer totdat we in Spanje zijn!
Spanje gloort aan de horizon…
Met dat landkaartjes erbij krijg ik nóg meer bewondering voor jullie, wat een eind al! Of op z’n Gronings: wat ja al ’n eind!
Ik geniet nog steeds van het blog, genieten jullie daar maar, hopelijk ook een dag zónder regen,
Willemien
En maar doorstappen, om je heen kijken en mijmeren. Elk verhaal van jullie is weer een belevenis achter de pc in het verre Groningen.
Veel dank daarvoor en op weg naar de volgende ontmoeting!
1444 km, dat is een mooie stand!
Nog maar 150 km, dan rechtsaf en dan ben je er zo……….pff. Petje af hoor!
Na weer de nodige werkzaamheden zakelijk en privé, weer tijd om naar de kapper te gaan. En…weer tijd om jullie tocht te volgen. We genieten van de verhalen en de beelden die erbij worden gestuurd en ook zeker de beelden in ons hoofd veroorzaakt door de tekst ic het lezen ervan.
Mooie associaties in Les Landes met het Grunneger Laand. De lente breekt maar langzaam door, wel zien we steeds meer fris groen jong blad, maar het is nog geen terras weer noch buiten zitten met een jas aan. De hagelstenen kwamen zondag naar beneden. Hoe gaat het met Puck? Eerst lezen we geen tochten meer van > 30 km….en wat staat nu boven dit verslag…hummmm We wensen jullie een goede oversteek naar het Spaanse land, dat zal wel over een week het geval zijn. Heb het goed!