Het grensgebied van de Pfalz en Saarland. Ontdek de kooikerhond!
Dag 14. Bosen – St. Wendel: 17 km. Dag 15. St. Wendel – Homburg: 25 km.
Iets ten zuiden van Trier bereik je de zuidelijke grens van de Pfalz. Het “Welkom in Saarland” bord hebben we niet gezien, ik vermoed omdat we de provincie niet over de Autobahn maar via een bospaadje bereikten. We hadden niets in de gaten totdat we een oude grenspaal van Duitsland met het Saarse mandaatgebied zagen.
Grenspaal tussen het Mandaatgebied Saarland (S) en Duitsland (D, andere zijde)
Ik geef toe, bij een Twee voor Twaalf-vraag over het mandaatgebied denk ik niet diep na maar grijp ik gelijk naar de bel en vervolgens de encyclopedie. Saarland was na de Eerste Wereldoorlog, tussen 1920 en 1935, een mandaatgebied dat apart gezet was van Duitsland. Bij een referendum in 1935 besloot een overgrote meerderheid van de bevolking om niet tot Frankrijk toe te treden maar om weer in de Duitse schoot terug te keren. De verkiezingen werden door de NSDAP beïnvloed, en dat kan zeer effectief zijn, dat maken we in onze tijd ook mee.
Vanavond, in Homburg, een plaats in het oosten van Saarland, was het nogmaals raak. Opnieuw greep ik de bel en daarmee zie ik af van deelname aan Twee voor Twaalf. Op het gebouw van het stadsarchief prijkte deze vreemde steen:
In ons Homburgs hotel schenken ze Paulaner. Toeval?
De geschiedenis van Duitsland is een nachtmerrie. Het land was een lappendeken van prinsdommen, hertogrijken, bisdommen etc. En sommigen hadden ook buiten hun kernland her en der nog wat andere lapjes grond. Het Koninkrijk Beieren bezat dus ook een stuk van de Pfalz en de streek rond Homburg. Ieder van die tientallen rijkjes en rijken had natuurlijk zijn eigen wetten, munten en leger. Een intelligente gymnasiast ging in de Wilhelminische periode dus geen Apps of games ontwikkelen, noch bedrijfseconomie of accountancy studeren, maar streefde naar een carrière in de diplomatie of het leger.
Maar we zijn in Homburg. Ik was er nog nooit geweest en ik adviseer u: bespaart u zich de moeite om hierheen te rijden.
De Marktplatz van Homburg
Homburg. Die Twee-voor-Twaalf vraag wist ik gelukkig nog wel. Homburg is natuurlijk de tweede hit van Procol Harum! Een rel ontstond toen Henk Terlingen op de radio het nummer uitvoerig en tot op het bot afkraakte.
Ik garandeer u, als je je na een tocht met een verrekt zware rugzak van 24 kilometer door het centrum van Homburg sleept, wanneer de winkels (lees: nagelstudio, e-sigarettenshop, tattoo-zaak, shisha-tent) zijn gesloten, dan overvalt je de melancholische stemming van dit nummer.
Morgen starten we de tocht met de Red Hot Chili Peppers.
Oh, your trouser cuffs are dirty
And your shoes are laced up wrong
You’d better take off your Homburg
‘Cause your overcoat is too long
Kortom petje (of hoedje) af!
Dat muziek de treurnis verdrijft, is toch weer winst. Mooi dat het de RHCP zijn, je kunt ook aan ACDC denken in dezen.
Het mooie Il Gardellino van Vivaldi helpt ook. Wij hebben vandaag op Schiermonnikoog deze Gardellino gehoord, de echte in het struikgewas.
Zo dadelijk een Sterrentocht alhier. Jullie zullen wel te bed liggen als de sterrenhemel zich openbaart, zo niet, hoe ziet dat eruit in het Saarse? Een fijne tocht morgen, alle goed voor Cees en ook voor jullie.
Stakkers, hoewel het verslag mij in lachen doet uitbarsten! Procul Harum, een van de favorieten van mijn iets oudere broer, vooral vanwege het orgel dat er in hun werk doorklinkt!
Met jullie hoop ik op een meer inspirerend vervolg!
Wel Puck, zeer bedankt voor de inspirerende en leerzame inleiding op onze weg naar de twee voor twaalf studio! Zo zijn we als jullie in Rome zijn klaar voor de derde ronde