Deurklopper van de Dom van Trier

Dag 12. Trier – Schillingen: 24 km. Dag 13. Schillingen – Bosen: 28 km.

Maanden geleden bekeken we voor het eerst de route naar Rome en ontdekten we dat het pad langs steden zoals Aken, Trier, Konstanz, Piacenza, Lucca, Siena en Volterra gaat. Wauw! De route leek een aaneenschakeling van citytrips, die je van de ene cultuurstad naar de andere voert. Moeten we geen rugzakken maar rolkoffers meenemen?

Uitzicht op Trier

Al wandelend betreden we de steden op de mooiste manier, niet via een asfaltstrook naar een ondergrondse parkeergarage, niet via het spoor naar een station met kebab- en frietwalmen maar lopend door uitgestrekte bossen die de steden omringen. Je bereikt de rand van het bos, het panorama opent zich, en dan zie je in de verte een nog stille stad waaruit kerktorens en paleizen pieken. Langzaam nader je de huizen en je ontdekt steeds meer details. Het is een omgekeerde verrekijker, jij haalt de stad niet dichterbij maar de stad trekt jou naar zich toe. Tenslotte sta je toch in het lawaai van een soort van ringweg, maar de betovering van het stille, bijna tijdloze panorama is nog steeds niet verdwenen.

Dit was de poëtische versie, in werkelijkheid zwoeg je je aan het einde van een wandeldag door de stad naar je onderkomen. Je wast je en daarna heb je nog gemiddeld twee uur de tijd om rond te kijken (en zonder al te veel te lopen alsjeblieft). Daarna wacht het avondeten, je hotelkamer en je bed waarin je eindelijk kunt uitrusten.

De dom van Trier (en rechts de Onze-Lieve-Vrouwekerk)

In elk van de gedroomde hoogtepunten hoop ik tenminste één parel te vinden. In Aken was dat de buste van Karel de Grote en in Trier de basiliek en dan vooral het hangende, filigrane orgel daarin. Ik open Wikipedia en lees dat ik talloze details van de kerk heb gemist. En dat het orgel stamt uit 1974. De orgelpijpen leken al verdacht nieuw maar de geringe ouderdom maakt het instrument daarom niet minder indrukwekkend.

Het verbluffende orgel in de dom van Trier

De Romeinse Porta Nigra ging, in stijl, verborgen onder een zwarte roetlaag van eeuwen steenkolendamp en de basiliek van Constantijn was door de aarde verzwolgen.

Of wij hebben het gemist.

De Porta Nigra