Dag 4. Roetgen-Monschau: 16 km. Dag 5. Monschau-Hollerath: 23 km.

Het gebied beneden Aken is de meest gastvrije streek die we kennen. Al tien keer zijn we aan de Duitse zijde verwelkomt, evenzovele malen door de KPN aan de Belgische kant. De beide landen kunnen het ook goed met elkaar vinden. In Duitsland zien we meer Belgische frituren dan in het geboorteland van de frietzak, en de Duitstalige Belg poetst zijn Duitse sloep nog liefdevoller, en glanzender, dan een trotse bezitter in Monschau.

De landsgrens weerspiegelt de verstrengeling van de volken. De intimiteit gaat nog niet zover als tussen Nederland en België bij Baarle-Hertog en Baarle-Nassau, maar toch slingeren Belgische landstroken door het Duitse land en vormen daarbij Duitse exclaves zoals bij Roetgen en Mützenich. 

Een slinger België snijdt door Duitsland van Roetgen naar Lammersdorf

Links: Duitsland, Midden; België met fietser, Rechts: Duitsland

Monschau, wie is daar niet geweest? Je hebt het in een paar uur gezien, inclusief terrasbezoek. Een toeristische trekpleister van vakwerkhuizen, een rivier en mosterdwinkels. Inderdaad, mosterd, dit moet het Dijon van Duitsland zijn.

Monschau is het subtiel diplomatiek Nederlandse antwoord op de Belgisch-Duitse romance: Monschau is een officieus Nederlandse enclave, een gedoog-Hollands territorium. Het stikt hier namelijk van de Nederlanders. Al decennialang. Bij interlands met de Mannschaft juichen hier meer mensen voor oranje. Voor je het weet claimt Wilders Monschau als de 343ste Nederlandse gemeente.

De relatie tussen België en Duitsland was niet altijd zo hartelijk als nu. De wandelaar wordt hierop geattendeerd langs de grens, het bord hierboven staat op een tableau in België, de lezer in Duitsland. Het huidige Ostbelgien ontstond omdat Duitsland bij de vredesonderhandelingen na de Eerste Wereldoorlog, enkele gemeentes aan België afstond. Vreemd genoeg werd in 1919 ook een Duitse spoorlijn tussen het industriële centrum Aken en de steenkolenmijnen van Luxemburg, de Vennbahn, aan België toegewezen, en daardoor snijdt nog altijd een vijftig meter breed Belgisch lint door Duitse gemeentes. 

Nederland had sinds 1945 ook een strook Duits grondgebied geannexeerd, een weg door de Duitse gemeente Selfkant naar Brunssum.  In 2002 hebben we het weer aan Duitsland teruggegeven. O, o België, wanneer nemen jullie eindelijk afscheid de Vennbahn?

Op een ander, Duits, stuk van onze route van Monschau naar Hollerath staat een bordje dat herinnert aan de Westwall, een verdedigingslinie die onder Hitler werd gebouwd. Je kijkt om je heen, niets te zien… en een paar honderd meter struikel je over een restant van de drakentanden die het Duitse thuisland tegen vijandige tanks beschermde.

Ze liggen gewoon in de Eifelgrond: drakentanden.

Maar gelukkig, met een Nederlands paspoort als vrijgeleide overwonnen we alle hindernissen en bereikten we ons doel, Hollerath.