We zijn begonnen aan de Via Campaniensis die leidt naar Vézelay. Een nieuw land met een nieuw landschap; zacht glooiende hellingen met enkele bosplukjes en daartussen boerderijen, geasfalteerde wegen waar nauwelijks een auto over rijdt en kleine dorpjes waar je niemand ziet lopen. Dorpjes waar überhaupt weinig voorzieningen zijn. Op onze eerste dag liepen we naar onze overnachtingsplek Aubigny-les-Pothee door vier dorpjes zonder bakkers, bars, restaurants, slagers of drogisten, alleen maar een kapper. Is dit Frankrijk? Het land waar de mannen een glas pastis drinken op het terras van een bar en daarna petanque spelen? De volgende ochtend arriveerden we in het vijfde dorp en daar was een…. Carrefour. Zijn die supermarkten de reden dat de dorpjes leeglopen en er zelfs geen bakker meer over blijft?

Gelukkig hadden we in Rocroi een stokbrood gekocht zodat we onderweg nog te eten hadden…

In Aubigny-les-Pothees hadden we een heerlijke overnachting bij Marie-Jo en Jean-Marie Launoy. Een ontmoeting voor een avond waarbij je verbaasd staat over de gastvrijheid van de mensen. J-M en M-J zijn twee mensen die met liefde pelgrims ontvangen en precies weten waaraan die behoefte hebben. We hebben genoten van een goed diner met Franse wijnen en ontdekten dat er al meer dan honderd gasten uit Holland waren geweest maar nog niemand uit de provincie Groningen. Bedankt!