Klein Leed & Levenslessen

Puur wit. Abstracte kunst op een huis in de Meseta. Voor de diepste gedachten.

(Mansilla de las Mulas -) Léon, 19 mei, 15 hr, 20 ºC, 20 km, Totaal: 2084 km

Mijn excuses voor de vaste bezoeker die onze blog leest om op de hoogte te blijven van ons pelgrimsleed en de daarbij ontstane nieuwe inzichten over het doel van leven. Hieronder volgt namelijk een korte bijdrage over iets volstrekt futiels maar hoogst irritants. Laat psychologen maar analyseren wat dat zegt over onze geestelijke gezondheid.

Ik lijd onder de rommel. Rommel in mijn rugzak. Het spul dat zich heeft opgehoopt in twee plekken, als ongedierte dat zich in het bedmatras en onder de plinten verstopt.

Allereerst de rommel in de bovenklep van mijn rugzak, hier is al het kleine grut verzameld en al bij het eerste inpakken veranderde het in een grote samengeklonterde brij. Stekkers, accu’s, pen, boekjes, een bestekset, blikjes paté en ander spul zijn verstrikt in een grote kluwen die telkens op de grond valt als ik het probeer te ontrafelen. Het voelt als een volgestouwd tuinhuisje of zolder waarin hoge stapels omvallen als je het fotoalbum van opa en oma zoekt. Ik zoek echter dagelijks op deze zolder en raap iedere keer de spullen van de grond. Grrr.

Dezelfde ergernis heb ik met de WC-tas. Zo’n handige tas met allerlei vakjes waarin tubes, flesjes en borstels gepropt zijn. Wat ik had gekocht bij SPAC-sport zou een superieur ontwerp zijn voor de veeleisende buitensporter. Maar ik vind nooit wat ik zoek. Met een slaperige kop graai ik eindeloos in de tas voordat ik het scheermes of het flosdraad in mijn handen houd. Normaliter, als ik een paar dagen in een hotel slaap, leeg ik de tas en zet alles naast het wasbekken. Maar nu, tijdens de Camino, kan dat niet. De badkamers zijn te klein, er is geen plank waarop we ons spul kunnen neerzetten. En dus grom ik elke ochtend totdat ik al het rotspul heb gevonden en daarna opnieuw in de WC-tas heb gekwakt. Grrr.

Je ziet, het leven van de pelgrim is vol hindernissen maar, op deze uitzondering na, klagen we niet.

Opmerking van lezer: “Opmerkelijk Tim. Heel bijzonder en interessant. Hoe verzin je het en wat een tegenslag. maar wat kan ik hiermee?”

Nou vooruit dan. Om aan de teleurgestelde, hoogeisende blog-volger tegemoet te komen probeer ik uit deze kleine strubbelingen wijze levenslessen te destilleren.

Zoek de chaos en plan zo weinig mogelijk. Ga je leven niet als een persoonlijk project managen. Het leven is immers hoe je reageert op onverwachte mogelijkheden en tegenslagen. Ik graai in mijn bovenklep en het-is-niet-waar! daar vind ik een vergeten reep chocola. Lekkerrr! kunnen we toch nog 10 kilometer verder stappen! Of je loopt door de stad en ziet daar plotseling prachtige schoenen (hm, maar die heb ik  nog niet nodig want ik toch nog een paar…) Kopen!, want als je gericht zoekt zul je ze meestal niet vinden.

Opmerking van geïrriteerde lezer: “Tim, iets minder materialistisch svp, voor dit soort tips lees ik de Allerhande. Iets geestelijks, reinigends, verheffends”

Of je stapt op de fiets om latexverf en kwasten te kopen, rijdt door het Noorderplantsoen en ziet de vrouw van je leven. Wat moet je dan? Planning vasthouden, doorfietsen en diezelfde avond genieten van een mooi, versgestreken kamertje of….

Nawoord van lezer: Nou, ik hoop dat mijn man gewoon de verf koopt, dat had hij eigenlijk al lang moeten doen. Nu je het zegt. Maar verder heb je helemaal gelijk, ik stond laatst bij de groentestal en werd daar geholpen door zo’n vriendelijke jongen….

2 gedachtes over “Klein Leed & Levenslessen

  1. Dag Tim

    Ik zie enige parallel in je worsteling met de spullen in je rugzak met wat ik onlangs las over de zin van filosofie – het ordenen en goed opbergen van inzichten en gedachten over het leven in al haar gedaanten – : Filosofen proberen al eeuwen het leven te begrijpen, maar het leven trekt zich daar over het algemeen weinig van aan.
    De wanorde wordt veroorzaakt door degene die ordent

  2. Haha Tim, zo is het nu ook met mijn tas…En misschien kan ik spreken voor de tas die elke vrouw bij zich heeft….altijd vol met van alles….en wat je zoekt kun je niet vinden hahahahaha
    Dan is het dus eindelijk tijd om je zolder op te ruimen en je baard te laten staan 🙂

Laat een antwoord achter aan Herman en Janny Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *