Vangst van de dag – Woensdag

Opnieuw hebben we meerdere uren over het Noordzeestrand gelopen. Met harde tegenwind zodat we na afloop de zandkorrels overal in de kleding en bagage vonden.

Halverwege zagen we een jonge zeehond met moeder. Vader was in de buurt en keek af en toe boven het water naar zijn kroost. Puck hielden we koest, met een paar blaffen had ze kort daarvoor een zeehond van de zandbank in  het water gedreven.

Morgen is het Sylvesterabend (oud-en-nieuw), een grote party in de Weinstube. We bereiden ons voor.

De grote tocht om de noord

Vanochtend voelden we direct, dit wordt de dag voor “De grote tocht om de Noord”.

De benen voelen goed, Puck zag er fit uit, weersomstandigheden goed, gaan dus! Op Amrum betekent dit een lange tocht door een groot natuurgebied, heen langs de waddenkant, terug langs de Noordzee. Misschien een klein beetje vergelijkbaar met de Boschplaat (Terschelling) .

De wind suist om onze oren , een schemerig zonnetje, we zien wat bergeenden  en wat steltlopers onderweg, maar als klapper op de vuurpijl lagen precies op de noordpunt een viertal gewone zeehonden te relaxen. Mooi hoor!

Flink wat kilometers weggestapt en als traktatie een heerlijke sauna bij Klar Kimming.

Amrum5

Wir sind wieder da!

Moin, we zijn weer bij Vera & Jens op Amrum! Het eiland met het breedste strand, de verste uitzichten (en de meeste honden). Geen vuurwerk (dus veel honden) maar wèl met wilde oesters en een Weinstube onderin de Ferienwohnung.

De ambities zijn hoog, elke dag willen we lange wandelingen maken, langs de Noordzeekust òf de Waddenzijde òf “om de Noord” waar een ruig natuurgebied ligt òf dwars over het eiland met luxe rietgedakte waddenhuizen.

De telescoop is mee (vandaag prachtige eidereenden gezien) en de camera hangt om de nek. En op het MEGA-brede strand wil je dan de groothoeklens grijpen om *BAM* het weidse uitzicht te pakken en *BAM* de wind te voelen die urenlang in onze oren toeterde… Heerlijk!

Amrum2

Het gaat niet goed

Het is veel te warm! Week-in-week-uit lopen we bij lenteachtige temperaturen door de bossen. 15 °C tijdens de kortste dag van het jaar. Hoe is het mogelijk. Knoppen komen in de bomen, op takken is roze bloesem gestrooid, de eerste stinzeplanten verschijnen nu al boven de aarde en vanmiddag zag ik een verdwaalde vlinder.

Muts noch handschoenen zijn nodig. Een T-shirt met een dunne fleece is al voldoende en eigenlijk te warm wanneer je een zandduin beklimt. Dat kan niet goed gaan Ik hoor Koning Winter achter de horizon grommen. Laat hij het afweten? – ik weiger het te geloven – of dondert hij na Oud-en-Nieuw met snerpende sneeuwstormen het land binnen? En wat voor ravage zal dat dan in de natuur aanrichten??

 

Bitter en Zoet

Het leven van de twee aspirant-Jakobsgangers gaat niet over rozen. In plaats van zoete bloemengeuren treffen wij hoogstens bittere radicchio op ons pad.

Wij berusten in ons lot en volbrachten daarom een oefenweekend in Hotel Bitter en Zoet te Veenhuizen. Onze kamer lag in een pand met de naam “Plichtgevoel”. Maar dat ontdekten we gelukkig pas bij het uitchecken. Op Monique’s verjaardag (zaterdag) genoten wij van een voedzame maaltijd (hotel en restaurant zijn allebei uitstekend!). Op zondag vertrok het team even na 10 uur voor een wandeling vanuit Veenhuizen langs de Drentse brinkdorpjes Norg, Langelo en Steenbergen. Prachtig weer, zonnig en warm, zo zou het ook moeten zijn als we op 15 Februari uit Groningen vertrekken… Met twee topografische kaarten en een kompas zijn we niet verdwaald en na ongeveer 5 uur lopen waren we weer terug bij het hotel. Het grote wild bleek onderweg met vakantie te zijn maar twee lama’s van een hobbyboer vervingen de Drentse herten.

Monique liep deze keer op lichte wandelschoenen en had geen last meer aan de voeten. Tim droeg voor het eerst een iets grotere (40 L) rugzak die als gegoten zat. We gaan vooruit, volgend weekend een nieuwe tocht.

 

Rust

Dit weekend rust. Monique kreeg van Sinterklaas de beste eilandverhalen van Boudewijn Buch (voor op Amrum) en Tim ontdekte een doos bonbons (want Tim is choco-junk). Buiten stormt het maar binnen zijn de glazen gevuld met Spaanse wijn en de ruimte gevuld met Catalaanse muziek (van Jordi Savall). Grote ontspanning, laten de Pieten maar over de daken kruipen. Wij komen wel in Spanje, niet per schip maar over Het Pad.

Spulletjes

Afgelopen zondag maakten we weer een wandeling “vanaf de voordeur”. Heel leuk, je loopt 15 minuten en ontdekt plekjes die je nog nooit had gezien. Deze keer maakten we een rondje Onlanden. Een natuurgebied in wording aan de rand van de stad Groningen waar je op een regenachtige dag geen hond aantreft; wel (zilver)reigers, eendjes, valkjes en wat groter spul. Er staat een vogelkijkhut midden in een drassig gebied dat je via een vlonderpad met droge voeten kunt bereiken. De volgende keer nemen we dus de telescoop mee!

En, wist je dat op 200 meter afstand van de Groninger gemeentegrens, het Drentse bezoekerscentrum van de Onlanden staat? Het ligt in Eelderwolde maar aan de andere kant van de sloot staan de huizen van Grun. Een goede plek om een kop warme chocolademelk te drinken en jezelf moed in te spreken voordat je opnieuw de miezerregen induikt…

Met nog ruim twee maanden te gaan maken we de balans op: welke spullen gaan mee en wat moeten we vervangen. Zo kochten we in September nieuwe wandelschoenen (klasse A-B voor de kenners) en liepen hierin 200 km. Monique twijfelt nog (af-en-toe last, af-en-toe een blaar, had ik vroeger nooit) en geeft haar stappers nog een maand respijt. En Tim heeft een superdeluxe Goretex regenjas die vooral bij droog weer waterdicht is. Een gele rugzak moet ook vervangen worden, het trouwe ding heeft na 10 jaar inkopen op de markt zijn houdbaarheidsdatum bereikt. Nieuwe warme, waterdichte handschoenen?, houdt de cameratas het nog drie maanden?, nemen we boeken mee (Tim) en/of een e-Reader (Monique)?

We hebben met anderen gesproken en een ANWB-achtige gids vol handige weetjes voor Santiago-pelgrims gelezen (Praktisch pelgrimeren – 6de geheel herziene druk). Doe dat niet want je eindigt met een rugzak die uitpuilt van alle praktische spulletjes.

SPAC Sport gaat nog veel geld aan ons verdienen.

Onlanden-2