“Even inlopen”

We vrezen al voor de terugkomst. Meestal begin je dan over de start (iedereen luistert nog, de 856 dia’s moeten dan nog komen)

“tsja, en toen kwamen we dus uiteindelijk toch nog in Eijsden”

“na zes uur, een wisselstoringkje onderweg”

klopt, als je de trein nodig hebt is er altijd wel iets. Misschien werd de software van de wissel wel vernieuwd

maar eh, vanuit Eijsden waren jullie zo in België”

“Klopt, na ongeveer 3 kilometer sta je bij grenspaal 43. Uit 1843”

en dan Wallonië in”

“precies, as French as French can be”

een inkooptochtje neem ik aan

“…”

jullie hadden toch vaker in de Andes en de Himalaya gelopen?”

“ja, inderdaad, mooie tochten waren dat”

” dan weten jullie natuurlijk hoe je je moet voorbereiden”

en jullie waren zeker fanatiek gaan inlopen met volle bepakking en zo”

“ehh, nou.. we dachten dat dat niet nodig was”

oh sorry, jullie zijn natuurlijk al zo ervaren, met stel 16.5 kilo op de rug weten jullie gelijk dat je geen problemen hebt”

“ja, zo ongeveer”

Met andere woorden: we hebben peentjes gezweet. Over de krengen van rugzakken hebben we het later nog wel eens. Maar nu: Eijsden – Luik. Volgens de routeplanner (modus: wandelaar) 20 kilometers. En dus vertrokken we vrolijk om 10.30 uit het hotel “Le Bonheur” te Eijsden. Tralala. Vlak na Visé kregen we argwaan. Waarom gaat het pad omhoog? We moeten toch alleen gerieflijk langs de Maas wandelen? Vlak, geen vals plat, laat staan deze Belgische variant van de Keutenberg.

Vergadering van het Jakobscomité Vise. 1998. Voorzitter Pierre is een fanatiek franstalige bewoner van de Voerstreek. De loop van het pad wordt bepaald.

Pierre: “Elke Nederlander die het waagt om het Jakobspad te lopen en België te betreden zal het weten. Voilá, dat Jakobspad: die zal OVER ELKE HEUVEL GAAN DIE WE HEBBEN!”

“Maar Pierre, het pad over heuvel 3 gaat helemaal niet naar Luik”

“OVER ELKE HEUVEL DIE WE HEBBEN”

En  dus liepen we 30.5 kilometertjes en kwamen aan bij Hotel Campanile in Luik. Kapot. Het centrum van Luik had wat Fin-de-Siêcle ornamenten maar wij keken alleen naar de finish. En daarna eerst een 0.5 liter Leffe Blond voordat we verder dachten.

Nog maar 2327 kilometers

4 gedachtes over ““Even inlopen”

  1. Oh, wat een kanjers! Vlak die Ardennen niet uit. Ik vond Spa op de fiets 35 jaar geleden een mega uitdaging, daarom 3 jaar geleden de trein tot Luxemburg gepakt 😉 Slaap lekker en morgen weer fris verder.

  2. Mooi hè, de Limburgse Ardennen ;-)) gelukkig hebben ze Leffe. Veel plezier, ik volg jullie, maar dan vanuit luie stoel. Groet, Marjan

Laat een antwoord achter aan Marjan Jagr Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *