Terug in Spanje, terug op de Camino!

zo kom je ook in Santiago, pantoffelparade te Nájera

(Logrono -) Nájera, 7 mei, 18 hr, 18 ºC, 26 km, Totaal: 1800 km

We zijn terug op de Camino en hebben de eerste kilometers weer achter de zolen, wat is lopen toch beter dan stil zitten achter een stuur.

Maar hiervoor hadden we 4 lange autoritten doorstaan, wat een tocht en wat hebben genoten we van de aankomst. Puck had net voorzichtig wat eerste snuffelstappen bij Agnes gezet en haar hond Balou gezien die 4 keer groter en bovendien zwart is, of, JAWEL!, Joeeeepié, daar rende ze als een gek rondjes in de tuin. Dat komt dus helemaal goed.

Ook op de terugreis was nog een lichtpuntje in de asfaltvlakte. Na een overnachting in een hopeloos trieste Ibis Style hotel (Style betekent 30 Euro meer betalen voor een kek kleedje in de lift en leuke felle kleurtjes op je kamer), reden we verder naar het Zuiden en stopten we bij een Shell tankstation & eetparadijs. Verveelde gezichten, wij sloffen naar de koffiebar, tussen een souvenirszaak en de snackafdeling. En daar, tussen rekken prullaria stond hij, vergeten, alleen gelaten en stil: een flipperautomaat.

Het is een goede flipperkast, geen verrassingen. Ik ruk aan de pin die de looien det de automaat in torpedeert en daarna volgt fase 2: de bal komt in de knoppenhel. 5 verlichte knoppen die, als de bal er tegen aankomt, even op-bompen en “DENG” of “KADUNG” zeggen. heb je 5 van die knoppen bij elkaar dan krijg je het geluid waarvoor je een fanatieke flipperaar midden in de nacht wakker kunt maken:

DENGDENGDENGDENG DENG-DENG DENGDENGDENG

en dat moet zo lang mogelijk doorgaan, als die vervloekte bal er toch doorheen glijdt dan staat de man klaar. Linkervoet, licht voorovergebogen tegen het apparaat, rechtervoet naar achteren, zoals de lead-gitarist van The Clash of, meer toepasselijker, zoals Pete Townsend zijn riffs speelde en daarna zijn gitaar door het drumstel van Keith Moon sloeg (ik heb het nu over de jaren 60), de vingers losjes tegen de beide flipperknoppen, lichtjes verend op de benen, dat zilveren kreng zullen we krijgen en BAM naar boven jassen, komt ie terug, BAM BAM, ik zei naar boven kreng, naar de hel

DENGDENGDENGDENG DENG-DENG DENGDENGDENG

ha, komt die, naar Liiinks, ja!

KJOENK BRRRRRRRRRRR KJOENK KJOEN KJOENK

hé, een verdubbelaar, daar moet ik die bal dus heen jassen…

(de schrijver excuseert zich voor de gedachten van zijn hoofdpersoon, ook hij was gechoqueert over de primitieve gedachten van de flipperaar nadat een Euro-stuk in de gleuf was verdwenen en de flipperkast uit zijn winterslaap ontwaakte)

de held is in volle gang bezig, de eerste twee ballen glipten snel en roemloos tussen de twee flippers maar bij de derde bal had de Held, het apparaat in het snotje en liet het kreunen en steunen. BAM, naar boven kreng, in de knoppenhel DENGDENGDENG etc.

BAM!

Bo-bo-bo-bo-bonusbal!

Flipperrrrrr1

The Pinball Wizard bij een Shell station in Frankrijk

Ever since I was a young boy,
I’ve played the silver ball.
From Soho down to Brighton
I must have played them all.
But I ain’t seen nothing like him
In any amusement hall…

That deaf, dumb and blind kid
Sure plays a mean pinball!

En nadat de vierde bal (de bonusbal!) na een lang gevecht lafhartig langs de buitenkant van de flippers was verdwenen stond daar een dagrecord op het apparaat, en dat gaf toch een goed gevoel. (de schrijver: dat dagrecord was van 10 uur ’s ochtends op een vrijdag na Hemelvaart, maar we laten de Held maar in zijn waan). De resterende afstand naar Logroño hebben we snel doorgereden.

Vanochtend stonden we weer fris op, de rugzakken waren veel lichter dan voorheen, dit zou een makkie worden. 30 kilometer voor de boeg. Natuurlijk moesten we eerst even wennen aan het lopen en de rugzak emaar daarna zouden we doorstomen.

De realiteit bleek harder te zijn. Monique ligt kapot op bed en heeft last van haar voetzolen, eigenlijk van alles wat met de benen te maken heeft en ook Tim wil vooral languit liggen en geen stap meer verzetten. Oeps, en morgen moeten we weer 25 kilometer lopen….. Maar wat zijn we blij dat we weer straatnaambordjes zien in plaats van “Parijs 576 kilometers”.

Najera1

op de Camino, in Nájera

2 gedachtes over “Terug in Spanje, terug op de Camino!

  1. Ha, zo leer je nog eens wat. Een fanatieke pinballer… Anderhalf jaar geleden raakte ik met een oud-collega uit Loppersum aan de praat, die een project aan het opzetten was om…. een nieuwe pinball te bouwen en wereldwijd op de markt te zetten. Ziehier het resultaat: http://www.thebiglebowskipinball.com/game. Als je terug bent en dat leuk vindt kan ik jullie wel eens in contact brengen. Voor nu: goed herstel en pak de draad maar rustig weer op!

  2. Ik google en map en zie dat het nog zo’n 550 km voor jullie is. Meestal is het dan in werkelijkheid wel 10% meer. DUS zet ‘m op!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *